با شروع بحران اقتصادی آمریکا و چین، یکی از سوالات اساسی ایجاد شده این است که آیا کودکان در این کشورها فرصت یادگیری و رشد را خواهند داشت؟ بر اساس تحقیقات گالوپ به نظر میرسد که چین با ۲۰ درصد اختلاف، از آمریکا جلوتر است. هرچند درآمد چین از آمریکا کمتر بوده، اما به نظر میرسد که سرمایه انسانی بهتری را پرورش میدهد. در ادامه همراه باشید تا ببینیم چین و آمریکا، کدام یک در پرورش کودکان موفقتر عمل کردهاند.
در سال ۲۰۱۸ حدود ۹۲ درصد از بزرگسالان در چین معتقد بودند که فرصت یادگیری و رشد روزانه برای کودکان آنها فراهم است، در حالی که این آمار در آمریکا حدود ۷۴ درصد بود. جدول زیر فرصت یادگیری و رشد کودکان در اقتصادهای بزرگ جهان را نشان میدهد:
کشور | درصد مثبت |
سوییس | ۹۶ |
اندونزی | ۹۴ |
چین | ۹۲ |
استرالیا | ۹۰ |
کانادا | ۸۹ |
هلند | ۸۷ |
هند | ۸۶ |
فرانسه | ۸۶ |
ژاپن | ۸۵ |
اسپانیا | ۸۴ |
عربستان | ۸۲ |
بریتانیا | ۸۱ |
آلمان | ۸۰ |
ایتالیا | ۷۶ |
آمریکا | ۷۴ |
کره جنوبی | ۶۸ |
مکزیک | ۶۵ |
روسیه | ۵۷ |
برزیل | 48 |
ترکیه | 40 |
چین و آمریکا از بزرگترین اقتصادهای جهان هستند، اما دیدگاه مردم آنها نسبت به رشد و یادگیری کودکان بسیار متفاوت است. در میان ۲۰ اقتصاد بزرگ جهان، آمریکا بیشترین میزان تولید ناخالص داخلی (GDP) را دارد، اما با این وجود از لحاظ دارا بودن فرصتهای رشد و یادگیری برای کودکان، در رتبه چهاردهم قرار گرفته است.
چین رتبه دوم تولید ناخالص داخلی در جهان را دارد، اما از نظر بزرگسالان این کشور مهد فرصت برای شکوفایی و رشد کودکان محسوب میشود. این کشور از لحاظ دارا بودن فرصتهای رشد و یادگیری برای کودکان در رتبه سوم جهان قرار گرفته است.
در سال ۱۹۸۲ سطح سواد در چین ۵۱/۶۵ درصد و در سال ۲۰۱۵ حدود ۳۶/۹۶ درصد بود. این نشان میدهد که کشور چین در این سالها رشد بسیاری در سطح سواد جامعه داشته است. این کشور همچنین امتیازات بالاتری نسبت به آمریکا در علوم و ریاضیات دارد. شاید به همین دلیل است که بسیاری از چینیها به آینده کودکانشان مثبت نگاه میکنند.
این همچنین ممکن است که علت رضایت بالای والدین از سطح مدارس و کیفیت سیستم آموزشی چین را توجیه کند. چرا که اثر والدین از سطح کیفیت آموزشی و زندگی در این کشور خوشنود بوده و رضایت دارند. در سال ۲۰۱۸ حدود ۷۰ درصد از چینیها رضایت خود را نسبت به سیستم آموزشی کشور اعلام کردند، در حالی که ۶۴ درصد از آمریکاییها از سیستم آموزشی خود رضایت دارند.
آموزش و پرورش چین را میتوان یک اهرم قدرتمند برای تحرک اجتماعی در چین مدرن دانست. بعضی از خوشبینیها نسبت به فرصتهای یادگیری و رشد کودکان در این کشور ممکن است به این واقعیت مرتبط باشد که دو نسل آخر چینیها (از زمان اصلاحات در اواخر دهه ۱۹۷۰)، شاهد این بودند که هزاران کودک چینی از خانوادههای فقیر برای داشتن زندگی بهتر، به آموزش و پروش پناه برده و زندگی بهتری را برای خود رقم زدند.
دسترسی به سیستم آموزشی در چین رونق بسیاری یافته است. برآوردها نشان میدهد که در سال ۲۰۱۷ حدود ۸ میلیون دانشجو از دانشگاههای چین فارغالتحصیل شدند. در حالی که این آمار در ۲۰ سال گذشته این کشور، حدود ۱۰ برابر شده است. همچنین این آمار نشان میدهد که میزان فارغالتحصیلان از دانشگاههای چین در سال۲۰۱۷، دو برابر بیشتر از فارغالتحصیلان از دانشگاههای آمریکا بوده است.
از اواخر دهه ۱۹۹۰ پذیرش دانشجویان در دانشگاههای چین با میانگین رشد سالانه ۵۰ درصد ادامه داشته و بیشترین نیروی کار تحصیل کرده از این دانشگاهها روانه بازار کار شدند. در حالی که از سال ۲۰۰۷ در آمریکا، میانگین رشد سالانه پذیرش دانشجویان در دانشگاه حدود ۲۰ درصد بوده است.
در حالی که نابرابری درآمد این کشورها دیده میشود، اما به نظر میرسد که روی فرصتهای یادگیری و رشد کودکان تاثیر چندانی ندارد. هفت نفر از هر ۱۰ آمریکایی ثروتمند (حدود ۲۰ درصد از جمعیت) و هفت نفر از هر ۱۰ آمریکایی فقیر (حدود ۲۰ درصد از جمعیت) بر این باورند که فرزندان آنها فرصت یادگیری و رشد روزانه دارند.
در چین ۹۲ درصد از ثروتمندان (حدود ۲۰ درصد از جمعیت)، نگاهی مثبت به فرصتهای یادگیری و رشد کودکان خود دارند. در حالی که ۸۸ درصد از افراد فقیر در این کشور به این فرصتها باور دارند. بااینحال خانوادههای چینی که درآمد کمتری از خانوادههای آمریکایی دارند، بیشتر از آنها از فرصتهای یادگیری و رشد برای کودکان خود بهرهمند میشوند.
درنهایت
به نظر میرسد که کشور چین مهد فرصتها برای کودکان است و امکانات رشد و یادگیری بیشتری برای آنها فراهم است. الان سوال این است که آمریکا با تولید ناخالص داخلی بالاتر، آیا میتواند کودکان خود را برای رشد اقتصاد جهانی آموزش دهد؟ آیا دانشآموزان آمریکایی در آینده امکان رقابت در اقتصاد جهانی را خواهند داشت؟
نیروی کار تحصیل کرده و ماهر، مهمترین سرمایهای است که یک قدرت بزرگ اقتصادی با کمک آنها میتواند بقای خود را در طولانی مدت حفظ کند. اما پرورش و حفظ این دارایی، به سرمایه گذاری طولانی مدت نیاز دارد. بااینحال به نظر میرسد که چین همچنان در این موضوع از آمریکا پیشی گرفته و برتری خود را حفظ میکند.