بحران کرونا به بسیاری از ما ثابت کرد که رهبری و مدیریت شرایط سخت کار آسانی نیست. بااین‌حال رهبرانی هم بودند که توانستند به خوبی بر مشکلات غلبه کرده و بحران را مدیریت کنند. ایسلند، فنلاند، تایوان، نیوزیلند، دانمارک و آلمان شاهد رهبرانی بودند که به خوبی به جهانیان ثابت کردند که مدیریت جامعه در زمان بحران سخت اما شدنی است. این رهبران همگی زن بودند. در ادامه همراه باشید تا ببینیم رهبران زن چگونه توانستند بحران کرونا را مدیریت کنند.
همه‌گیری ویروس کرونا به جهان نشان داد که زنان هنگام سختی بهتر می‌توانند شرایط را مدیریت کنند. آنها توانایی‌هایی دارند که توانستند با کمک آنها برخلاف همتایان مرد خود بر این شرایط سخت غلبه کنند. البته بعضی از افراد معتقدند که این رهبران نبودند که توانستند بحران را مدیریت کنند، بلکه آنها رهبر کشورانی کوچک و جزیره‌ای بودند و همین کوچک بودن کشورهایشان باعث موفقیت آنها شده است. البته آلمان در این میان یک استثنا است، چرا که کشوری بزرگ و پیشرو محسوب می‌شود. پس می‌توان گفت که این رهبران بودند که توانستند به خوبی اوضاع را تحت کنترل بگیرند. درحقیقت این رهبران روشی جایگزین برای استفاده از قدرت به ما نشان دادند.
واقعیت
آنگلا مرکل (Angela Merkel)، صدر اعظم آلمان، به سرعت به شرایط ناشی از بحران کرونا واکنش نشان داد و با آرامش به هموطنان خود گفت که این ویروس ممکن است تا ۷۰ درصد از جمعیت را آلوده کند. او گفت: «این بیماری جدی است؛ پس آن را جدی بگیرید». بنابراین مردم هم همین کار را کردند. آزمایش و غربالگری از همان روزهای اول آغاز شد. آلمان برخلاف دیگر کشورها نه انکار کرد و نه واکنش منفی از خود نشان داد. تعداد تلفات این کشور از همسایگان اروپایی خود بسیار کمتر است و شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد آنها می‌توانند اقدامات کنترل بیماری را به سرعت آغاز کنند. آنگلا مارکل «واقعیت» را انکار نکرد و توانست با همین رویکرد بحران را کنترل کند.
قاطعیت
تسای اینگ ون (Tsai Ing-wen) جز اولین افرادی بود که در تایوان به سرعت به این بحران واکنش نشان داد. در ماه ژانویه هنگامی که اولین نشانه‌های بیماری شروع شد، او برای جلوگیری از شیوع این بیماری ۱۲۴ اقدام را بدون نیاز به برقراری قرنطینه (که در کشورهای دیگر رایج شده است) معرفی کرد. در حال حاضر او توانایی صادرات ۱۰ میلیون ماسک به آمریکا و اروپا را دارد. CNN او را «یکی از بهترین واکنش‌های جهان» می‌نامد. تسای اینگ ون توانست اپیدمی را تحت کنترل نگه دارد و تنها هفت مورد مرگ در این کشور گزارش شده است.
جاسیندا آردن (Jacinda Ardern) در نیوزلند، به سرعت قرنطینه را آغاز و بالاترین سطح هشدار را در تمام کشور اعلام کرد. در حالی که در این کشور فقط ۶ مورد مرگ اعلام شده بود، چرا او این کار را انجام داد؟ او با «قاطعیت» قوانین قرنطینه را اجرا کرد. هرکس که وارد کشور می‌شد، باید خود را قرنطینه می‌کرد و ورود افراد خارجی به کشور ممنوع اعلام شد. شفافیت و قاطعیت، نیوزلند را از این بحران نجات خواهد داد. از اواسط آوریل (اواسط فروردین) به بعد، این کشور فقط چهار مورد مرگ‌ومیر داشته است. در حالی که دیگر کشورها به فکر رفع محدودیت‌ها هستند، آردن محدودیت‌ها را تشدید کرده است. تمام کسانی که به نیوزلند سفر می‌کنند، ۱۴ روز در محل‌های مشخص قرنطینه می‌شوند.
فناوری
ایسلند، با رهبری کاترین یاکوبسدوتیر (Katrín Jakobsdóttir) توانست آزمایش تشخیص کرونا را رایگان به تمامی شهروندان خود ارائه کند. این کشور یکی از معدود کشورهایی است که آمارهای واقعی از شیوع و مرگ‌ومیر ناشی از ابتلا به کووید ۱۹ را منتشر می‌کند. بیشتر کشورها محدودیت آزمایش برای افراد دارای علائم بیماری وضع کرده‌اند. ایسلند اما این شرایط را پذیرفته و با توجه به جمعیت خود، پنج برابر افراد مبتلای بیشتری نسبت به کره جنوبی داشته است. آنها افراد را غربالگری کرده و با سیستم ردیابی دقیقی که ایجاد کردند، توانستند حتی بدون تعطیلی مدارس بحران را کنترل کنند.
سانا مارین (Sanna Marin) پس انتخاب شدن به عنوان نخست وزیر فنلاند در دسامبر گذشته (آذر ۱۳۹۸)، به عنوان جوان‌ترین نخست وزیر جهان شناخته شد. او از اینفلوئنسرهای رسانه‌های اجتماعی استفاده کرد تا بحران کرونا را مدیریت کند. این اینفلوئنسرها به عوامل اصلی مقابله با ویروس کرونا تبدیل شدند. او از این افراد می‌خواهد تا اطلاعاتی واقعی در مورد مدیریت کرونا ویروس منتشر کنند.
عشق
ارنا سولبرگ (Erna Solberg) نخست وزیر نروژ، از تلویزیون برای صحبت مستقیم با کودکان کشورش استفاده کرد. او یک کنفرانس مطبوعاتی کوتاه سه دقیقه‌ای برگزار کرد که فقط برای کودکان ترتیب داده شده بود. او به کودکان کشورش توضیح داد که «مشکلی ندارد اگر بترسیم». او با شفافیت و ابتکار توانست ترس از شیوع کرونا را مدیریت کند.
به‌طورکلی به نظر می‌رسد که همدلی و مراقبتی که تمام این رهبران زن دارند؛ از جهانی متفاوت از چیزی که تاکنون دیده‌ایم، ناشی می‌شود. چه کسی می‌دانست که رهبران زن چنین قدرتی دارند؟
حالا این رهبران و داستان‌هایشان را با افراد قدرتمندی که از این بحران برای بیشتر کردن قدرت استبدادی خود استفاده می‌کنند، مقایسه کنید. سرزنش کردن دیگران، در دست گرفتن دستگاه قضایی و تهدید کردن خبرنگاران همچون ترامپ، بولسونارو، لوپز اوبرادور، مودی، دوترت، اوربان، پوتین، نتانیاهو و… را با شیوه رهبری این زنان مقایسه کنید.
سال‌ها تحقیقات نشان می‌دهد که ممکن است سبک رهبری زنان، متفاوت و سودمند باشد. در عوض، بسیاری از سازمانها و شرکت‌های سیاسی هنوز تلاش می‌کنند تا ثابت کنند که زنان برای رهبری کردن باید مانند مردان رفتار کنند. با این حال، این هفت الگوی رهبری سیاسی زنان در بحران کرونا، نمونه‌هایی هستند که شاید مردان بخواهند از آنها رهبری را بیاموزند.
وقت آن است که بیشتر زنان را بشناسیم و بیشتر آنان را برای رهبری انتخاب کنیم.
