احتمالا برای همه ما بارها و بارها پیش آمده است که کاری را مدت‌ها بدون هیچ نتیجه و فایدهای انجام دهیم. انگار که روی یک صندلی گهواره‌ای نشسته باشید، مدام تکان بخورید و در حال حرکت باشید بدون آنکه هیچ نتیجه‌ای حاصل شود. در چنین صورتی باید بگوییم که به سندرم صندلی گهواره ای مبتلا شده‌ایم. در ادامه همراه باشید تا ببینیم سندرم صندلی گهواره ای چیست و چرا سازمان‌ها به این سندرم مبتلا می‌شوند.
سندرم صندلی گهواره ای چیست؟
سندرم صندلی گهواره ای زمانی اتفاق می‌افتد که بارها یک کار مشابه را انجام می‌دهید اما هیچ نتیجه و فایدهای برایتان ایجاد نمی‌شود. ممکن است شما سرعت انجام کارها را افزایش دهید اما باز هم هیچ تفاوتی حاصل نشود و کاری از پیش نرود. چرا که انرژی زیادی مصرف می‌کنید اما هنوز هم همان کارها را به صورت تکراری انجام می‌دهید و کار متفاوت‌تری را امتحان نکرده‌اید.
چرا سندرم صندلی گهواره ای در سازمان‌ها اتفاق می‌افتد؟
اگر شما با مشکلی در سازمان خود مواجه شده‌اید، یک کاری را بارها و بارها برای حل آن انجام داده‌اید اما همچنان به هیچ نتیجه‌ای نرسید؛ یعنی اینکه باید تغییر کنید و راه‌حل متفاوت‌تری را در پیش بگیرید. معمولا در سازمان‌ها زمانی سندرم صندلی گهواره ای اتفاق می‌افتد که کارکنان یک سازمان نتوانسته باشند ایده‌های خود را عملی کنند یا از تغییر روش‌های گذشته بترسند. در چنین حالتی یک کاری را حتی اگر اشتباه باشد، بارها و بارها بدون اینکه به نتیجه‌ای برسند تکرار می‌کند.
کارکنانی که به این سندرم مبتلا هستند، حتی ممکن است که به ظاهر خود را پویا و در حال حرکت نشان دهند، اما درحقیقت کارهایی که انجام می‌دهند هیچ سودی برای سازمان ندارد و فقط آنها را مشغول نگه می‌دارد. درحقیقت آنها از عمل کردن، تغییر و اجرای ایده‌ها می‌ترسند. این تظاهر کارکنان به کار کردن، می‌تواند مثل یک اپیدمی در کل سازمان منتشر شده و مانع از پیشرفت و حرکت سازمان شود.
چگونه از سندرم صندلی گهواره ای جلوگیری کنیم؟
برای حل این چالش در سازمان از خودتان بپرسید که «چه کاری می‌توانم انجام دهم که به جلو حرکت کنیم؟» حتی اگر یه گام کوچک برای حرکت باشد، برای یک سازمان بسیار ارزشمند خواهد بود. همچنین از خودتان بپرسید که «چگونه می‌توانم از انجام کارهای تکراری و بی‌فایده دوری کنم تا بتوانم موثر واقع شوم؟»
درنهایت اهداف واقعی را در انجام کارها در سازمان مشخص کنید، برای آنها مسیر بگذارید و برای رسیدن به اهداف تلاش کنید. از بیان و اجرای ایده‌هایتان نرسید. ایده‌های خود را عملی کنید و برای تغییر یک گام بردارید. حتی اگر این گام کوچک باشد. کوچک‌ترین حرکتی برای تغییر بهتر از ثابت ماندن و تکرار کردن کارهای بی‌فایده است.
- به نقاط ضعف خود توجه کنید.
- مربی استخدام کنید تا به شما کارهای جدید را یاد بدهد.
- روی ایده‌های جدید سرمایه‌گذاری کنید.
- از حاشیه امن خود و ثبات دوری کنید.
- از تغییر نترسید.
آیا شما تجربه این سندرم را در سازمان خود داشته‌اید؟
