کارمندان باید باور داشته باشند که سازمان آنها می‌تواند شرایط بحران را کنترل کند. درحال حاضر به خاطر همه‌گیری ویروس کرونا، سازمانها با مشکلات بسیاری دست‌وپنجه نرم می‌کنند، در ادامه به شما از رهبری کردن در زمان بحران خواهیم گفت.
بحران کرونا ویروس یا همان کووید ۱۹ نمونه‌ای از عدم اطمینان است. هیچ کس نمی‌داند که شیوع این بیماری تا چه مدت ادامه و اثرات ناشی از آن چقدر بد خواهد بود. کارشناسان فقط می‌توانند درباره اثرات گسترش ویروس یا ترس ناشی از آن روی اقتصاد یا سازمان‌های خاص حدس بزنند. برای رهبران کسب‌وکار که ممکن است تا الان شرایط بحران را تجربه کرده باشند، کرونا ویروس مانند یک منبع اضافی استرس برای آنها می‌ماند. عدم اطمینان درباره بحران کرونا ویروس در محیط‌های کاری خاتمه پیدا نمی‌کند، بلکه در تمامی ۲۴ ساعت روزهای هفته، کارمندان را نسبت به خودشان، خانواده، دوستان و جامعه نگران می‌کند.
اصول ارتباط با کارمندان در شرایط کرونا ویروس با اصولی که در طی زمان برای هر بحرانی امتحان شده آغاز می‌شود:
برای برقراری اعتماد و اثبات توانمندی رهبری، ارتباطات شفاف، به موقع، صادقانه و باز داشته باشید. کارمندان باید باور داشته باشند که سازمان آنها می‌تواند شرایط بحران را کنترل کند. اگر تابه حال درباره کرونا ویروس با کارمندان خود صحبت نکرده‌اید، اکنون باید این کار را انجام دهید. به یاد داشته باشید که برای مقابله با ترس‌های آنها از رویکرد تعاملات رو در رو استفاده کنید و حتما آنها را در جریان اتفاقات روز قرار دهید.
در ادامه بعضی از رویکردهای برقراری ارتباط و تعامل مناسب با کارمندان را در شرایط بحرانی معرفی می‌کنیم:
۱. برای تقویت صدای خود به متخصصان اعتماد کنید.
یک استراتژی بحران کارآمد با جداسازی احساسات از حقایق و داده‌ها آغاز می‌شود. یکی از بهترین رویکردها برای تقویت تخصص و انتقال آرامش، قدرت نفوذ بخشیدن به اعتبار دیگران است. اطلاعات موثق در مورد ویروس را از منابع معتبر داخلی و خارجی مثل مرکز کنترل بیماری‌ها (CDC) بررسی کرده و این اطلاعات را به کارمندان خود منتقل کنید. راهنمایی‌های لازم برای کارفرمایان را از مرکز کنترل بیماری‌ها بررسی کرده و ببینید که بحران کرونا ویروس چگونه روی کسب‌وکار شما اثر می‌گذارد.
۲. از این فرصت برای برجسته کردن آمادگی استفاده کنید.
با توجه به اینکه در سراسر جهان منتظر هستند تا ببینید که با کووید ۱۹ چه اتفاقی رخ می‌دهد، شما به موقع به برنامه مستمر فعالیت کسب‌وکار خود نگاهی بیندازید. ارتباطات اولیه کارمندان باید عناصر اصلی برنامه موجود را برجسته کند. این اتفاق به کمک موارد زیر از نیازهای احساسی یک سازمان و نیازهای کمتر ملموس روانی حمایت می‌کند:
- کنار گذاشتن فشار نسبت به رهبران که در مواقع تحت فشار و بحرانی بدون آمادگی اقدام کنند.
- شرح دادن دوراندیشی و شایستگی.
- اجرای پیوسته برنامه‌های مراقبتی برای حفظ سلامت و رفاه در محل کار و اجتماع سازمانی شما.
- تهیه و برقراری نظم برای زمانی که هرج و مرج ایجاد می‌شود.
۳. اجتماع بسازید.
بعضی اوقات ترس باعث می‌شود که احساس قدرت نکنیم. رهبران با تقویت اجتماع می‌توانند به افرادی که در کنارشان هستند کمک کرده تا احساس امنیت کنند. در کنار امنیت و سلامت جسمی به سلامت روحی افراد هم توجه کنید. علاوه بر طرح‌های آمادگی و ابلاغ حقایق، اطمینان حاصل کنید که از خسارات انسانی که یک بحران ایجاد می‌کند هم صحبت خواهید کرد.
هر روز صبح یک پیام متنی یا ویدیویی از مدیرعامل ارسال کنید. زمانی را برای کارمندان خود در نظر بگیرید که به صورت مجازی با هم یوگا یا مدیتیشن کنند. برای کاهش استرس کارمندان مطمئن شوید که کارمندان نسبت به برنامه‌های موجود مثل مددکارهای اجتماعی یا کلینیک‌های تلفنی آگاه باشند. همچنین همان‌طور که به آنها یادآوری می‌کند که به صورت مرتب دست‌های خود را بشویند، به آنها یادآوری کرده که از یکدیگر هم حمایت کنند.
۴. برای دریافت بازخورد از آنها درخواست کنید.
در نظر بگیرید که کارمندان برای داشتن احساس امنیت در خانه و محل کار به چه تضمین‌هایی نیاز دارند. از آنها بازخورد بخواهید و البته به آنها گوش دهید. درباره پشتیبانی فنی، امنیت و سلامت جسمی، سلامت روانی، مزایای کارمندان و فشارهای خارجی (مشکلات مالی، دغدغه فرزندان و نگهداری از والدین سالخورده) از آنها سوال بپرسید. شرکت شما ممکن است که نتواند به همه مواردی که کارمندان با آن مواجه هستند بپردازد، اما باید موضوعاتی باشد که شما از آن آگاه بوده و نسبت به آن مهربان باشید. به همین دلیل دلسوزی و مهربانی برای رهبری کردن در زمان بحران اهمیت دارد.
۵. بعضی از قوانین را کنار بگذارید.
الان زمان مناسبی برای بررسی سیاست‌های دورکاری، مرخصی‌های بیماری و مسافرتی است. بر اساس بازخوردهای اجتماع و کارمندان، ممکن است که بتوانید بعضی قوانین تنظیم شده را کنار بگذارید یا تغییر دهید تا از نیازهای سلامتی ملموس صحبت کرده یا به سادگی از نیازهای احساسی افراد حمایت کنید. تمایل خود را برای همکاری با مردم و حمایت از آنها در چنین بحران استرس‌آوری نشان دهید. آنها پس از پایان بحران هم این حمایت شما را به یاد می‌آورند.
۶. کار خود را نشان دهید.
نشان دادن صلاحیت و تخصص به ایجاد اعتماد کمک می‌کند. حتی در بحرانی که به سرعت در حال تغییر است، زمانی را برای تشکیل جلسه میان ذی‌نفعان بگذارید و از آنها بازخورد دریافت کنید. تصمیم‌گیری خود را مستند کنید. از افراد سازمان خود بخواهید که سفیر باشند و کانال‌های اطلاعاتی را از بالادست تا پایین‌دست سازمان ایجاد کنند. برای پاسخگویی به سوالات و توضیح انتخاب‌های خود آماده باشید.
۷. به جای فشار و اجبار، روی اشتیاق و شور تاکید کنید.
در زمان بحران، اغلب درگیر جزئیات می‌شویم. عادی نیست که خودمان را با متخصصان فنی محاصره کرده و قدرت طبیعت انسانی را فراموش کنیم. بحران فقط با دلیل و داده حل نمی‌شود. یادتان باشد که کارمندان شما قبل از هر چیزی، یک انسان هستند. آنها خارج از کار دارای زندگی و خانواده‌ای هستند که برایشان اهمیت دارد. رهبری با همدلی به شما کمک می‌کند تا فداکاری را به کارمندان خود به عنوان یک انسان نشان دهید.
درنهایت
پیامدهای مدیریت بحران یا از همه مهم‌تر سوء مدیریت، فراتر از پایان یک بحران خواهد بود. کارمندان، مشتریان، شریکان و اجتماع شما همگی در انتظار هستند تا ببیند که شما چگونه به عنوان یک رهبر در شرایط عدم قطعیت از خود واکنش نشان می‌دهید. برای واکنش به بحران کرونا ویروس، ما همانقدر که به مهارت‌های فنی اهمیت می‌دهیم باید از مهارت‌های انسانی و دلسوزی هم بهره ببریم.
شما برای رهبری کردن در زمان بحران چه پیشنهادی دارید؟
