سازمان‌ها باید کارمندان خود را به توسعه و یادگیری مهارتهای نرم و مهارتهای سخت ترغیب کنند و کارکنان به خاطر این مهارت‌ها باید در بازار کار پاداش دریافت کنند. اما آیا پاداشی که به مهارتهای نرم داده می‌شود با مهارتهای سخت برابر است؟ در ادامه نگاهی به تحقیقات مک‌کنزی درباره این موضوع خواهیم داشت.
با ظهور هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی بیشتر مشاغل از سال ۲۰۱۹ به سمت اتوماسیون پیش می‌روند. تحقیقات جهانی مک‌کنزی نشان می‌دهد که ۸۰ درصد سازمان‌ها در پنج سال گذشته تحولات دیجیتال را آغاز کرده‌اند. اینکه فعالیت‌های یک کارخانه اتوماسیون و خودکار شود یا یک بانک فعالیت‌های خود را از طریق وب‌سایت پیگیری کند، از نشانه‌های تحول دیجیتال است.
بر اساس تحقیقات مک‌کنزی ۵۰ درصد از کسب‌وکارها تا سال ۲۰۵۵ می‌توانند به سمت دیجیتالی شدن پیش بروند. همچنین نیمی از فعالیت‌هایی که امروز استفاده می‌شود تا سال ۲۰۵۵ از بین خواهند رفت. تخمین زده می‌شود که تاثیر این تغییر حدود ۲۴ درصد رشد در ساعت‌هایی که کارکنان آمریکایی و اروپایی برای یادگیری می‌گذارند باشد.
جایگزینی این مهارتهای نرم (مهارتهای غیرفنی) از طریق هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی بسیار سخت است. آنها در مرکز این تغییر قرار دارند. تحقیقات اهمیت توسعه و پاداش روی مهارتهای نرم و مهارتهای سخت را در آینده نشان می‌دهد.
سازمان‌ها باید کارکنان خود را برای یادگیری مهارتهای نرم و مهارتهای سخت ترغیب کنند. این همچنین معیار اصلی برای دادن پاداش و حقوق به کارکنان در بازار کار شناخته می‌شود. اما آیا کارفرماها به مهارتهای نرم و مهارتهای سخت به یک اندازه پاداش و حقوق می‌دهند؟ آیا کارمندان بر اساس بازگشت سرمایه (حقوق و پاداش‌ها) به یادگیری این مهارت‌ها تشویق می‌شوند؟
ما در مک‌کنزی ۲/۱۰ میلیون شغل را از سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۰۱۹ بررسی کردیم تا تغییر بازگشت سرمایه را در مهارت‌ها محاسبه کنیم. این بررسی توسط مهارتهای مورد نیاز برای مشاغل و حقوق هر کدام انجام شد. ما از این دو مهارت نرم و مهارت سخت، دو گروه برای مقایسه ROI (نرخ بازگشت سرمایه) ایجاد کردیم:
۱. برای مهارتهای سخت ما روی مهارتهای برنامه‌نویسی پایتون و C++ تمرکز کردیم.
۲. برای مهارتهای نرم روی ارتباطات و کار گروهی تمرکز کردیم.
تصویر بالا حقوق‌های دریافت شده برای این دو مهارتهای نرم و مهارتهای سخت را نشان می‌دهد که از آن سه الگو مشخص می‌شود:
۱. نتایج برای مهارتهای سخت در مقابل مهارتهای نرم تقریبا سازگار است که می‌تواند نشانه‌ای از قابلیت اطمینان در نتایج باشد.
۲. متوسط نرخ بازگشت سرمایه (حقوق) مهارتهای سخت حدودا بیش از دو برابر نسبت به مهارتهای نرم است. مهارتهای سخت حدود ۷۹ هزار و ۱۸۳ دلار و مهارتهای نرم حدود ۳۹ هزار و ۶۶۱ دلار دریافت می‌کنند.
۳. این اختلاف در حال افزایش است. مهارتهای سخت مثل پایتون و C++ از سال ۲۰۱۸ تا ۲۰۱۹ رشد ۱۲ درصدی داشته‌اند اما مهارتهای نرم مثل کار گروهی و ارتباطات ثابت مانده‌اند.
این نتایج یک مشکل بالقوه دارد. اهمیت مهارتهای نرم در حال افزایش است. درواقع انجمن اقتصاد جهانی در فهرست ۱۰ مهارت برتر و رو به رشد نرم از هوش مصنوعی و خلاقیت به عنوان چشم‌انداز مهارتهای مورد نیاز برای مشاغل یاد کرده است.
بااین‌حال اگر چنین مهارت‌هایی متناسب با ارزششان پاداش داده نشوند، به عنوان استعداد برتر روی آنها تمرکز نخواهند کرد و انگیزه‌ای برای توسعه آنها نخواهند داشت و برای دریافت حقوق بیشتر به دنبال توسعه مهارتهای سخت می‌روند.
ورود طیف گسترده‌ای از مهارتهای نرم به محیط کار مثل همدلی، توانایی برقراری ارتباط، رهبری و دلسوزی مستلزم این است که این مهارت‌ها مطابق با ارزش آنها پاداش داده شوند. وگرنه متناسب با ارزشی که رهبران برای این مهارت‌ها قائل می‌شوند، روی آنها تمرکز خواهد شد. به همین دلیل سازمان‌ها باید برای مهارتهای نرم ارزش قائل شوند و متناسب به آنها پاداش دهند، در غیر این صورت در آینده شاهد کمبود مهارتهای نرم در بازار خواهیم بود.
شما برای کدام یک از این مهارتهای نرم و مهارتهای سخت در سازمان خود ارزش بیشتری قائل می شوید؟
