در جهان نیروهای مختلفی در جریان هستند که روی زندگی و شغل ما تاثیر میگذارند و شرکتها را مجبور میکنند خودشان را به سرعت با همه چیز تطبیق بدهند. اما حوزههایی هم وجود دارد که سرعت تغییر در آنها هماهنگ با واقعیت کسبوکار پیشرفت نکرده است. به همین دلیل مدیران ارشد منابع انسانی و تیمهایشان باید چارچوب چابک را به کار بگیرند و ارزش منابع انسانی را به صورت تصاعدی افزایش دهند. در ادامه همراه باشید تا درباره آینده منابع انسانی در تکامل تدریجی سازمانها نسبت به تغییرات غیرقابل پیشبینی توضیح دهیم.
شرکتها همراه با مدلهای کسبوکار، فناوریها و انتظارات نیروی کار دچار تغییر میشوند. تیمهای منابع انسانی اغلب توسط نیازهای سازمانی احاطه شدهاند و در عین حال سعی دارند برای نیازهای آینده برنامهریزی کنند.
این موضوع فرصت را برای منابع انسانی فراهم میکند تا در شکلدهی رقابت بین شرکتها، دسترسی به استعدادها و حضور فعال در جامعه نقش جدید و مهمی بازی کند. شرکتها میتوانند با ایجاد تغییراتی در مدل کسبوکار خود، توسعه محصولات و خدمات، فروش، تولید، تیمهای رهبری، مدیریت و البته منابع انسانی با یکدیگر رقابت کرده و به موفقیت دست پیدا کنند.
منابع انسانی باید به سه موضوع کلیدی رسیدگی کند
۱. آینده شرکت
سونامی دادهها طی دو سال گذشته بیش از 9 برابر شده، طول عمر شرکتهای S&P 500 به میانگین 15 سال کاهش یافته و انتظارات شرکتهایی که به جای دولتها به مردم متکی هستند، در کار شرکتها اختلال ایجاد کرده است. منابع انسانی میتواند به شرکتها کمک کند اجتماعیتر شوند، نوآوری و چابکی را از طریق رشد نیروی کار ممکن کرده و با ایجاد یک اکوسیستم شراکتی به توسعه شرکت کمک کنند.
۲. آینده نیروی کار
در حوزه نیروی کار هم افزایش مدت زمان خدمت به 50 سال و در عین حال کاهش عمر مهارتها به 2 تا 5/5 سال باعث ایجاد اختلال شده است. با رشد سریع ساختار استعدادهای آزاد، تغییرات بزرگی در راه است و انتظار میرود بیش از 40% نیروی کار تا سال 2020 درگیر این شرایط شوند. رهبران منابع انسانی این فرصت را در اختیار دارند که نیروی کار فراگیر با مهارتها و استعدادهای مختلفی را ایجاد کنند. آنها میتوانند شرایط خاصی ایجاد کرده تا کار گروهی و بازدهی افراد را تقویت کنند. همچنین منابع انسانی باید تواناییهای مورد نیاز در آینده را پیشبینی کرده و امکان آموزش دائمی را فراهم کند.
۳. آینده شیوه انجام کار
شرکتها باید درک کنند که دیجیتالی شدن، تغییری اساسی در شیوه همکاری انسان و ماشین ایجاد خواهد کرد. این موضوع برای مشتریها و شرکتها ارزشآفرین خواهد بود و موقعیتهای شغلی جدیدی را برای کارکنان به وجود میآورد که در حال حاضر قابل تصور نیست. رهبران منابع انسانی باید شیوه انجام کار در شرکت و منابع انسانی را پس از دیجیتالی شدن و اتوماسیون تصور کنند. منابع انسانی باید چارچوب عملیاتی متناسبی را در نظر بگیرد که برای شرکت مناسب بوده و محل کار را به گونهای تغییر دهد که همکاری نیروها را ممکن سازد.
بسیاری از رهبران منابع انسانی با استفاده از عباراتی مانند «تجربه کارکنان»، «مردم» و غیره کارکردهای خود را دوباره نامگذاری کرده تا به این وسیله تغییرات برند خود را به دیگران نشان دهند. کلمات مهم هستند و این اولین باری نیست که «منابع انسانی» برای کارکردهای مختلف تغییر نام داده است.
بهطور قطع در برندهای تازهکار، تغییرات اساسی در نتایج کسبوکار که از منابع انسانی ناشی شده باشد، میتواند نتیجه عکس دهد. به همراه مواردی که پیشتر عنوان شد، چالشهای دیگری هم به وجود میآید. اما چالشها همیشه فرصتهایی را به همراه میآورند و منابع انسانی این شانس را دارد که در مواجهه سازمان با چالشهای آینده شرکت، نیروی کار و شیوه انجام کار تا حد زیادی تاثیرگذار باشد.
منابع انسانی باید با ایجاد تغییر در چهار حوزه زیر به سمت آینده گام بردارد
۱. نگرش
آینده به تواناییهای جدید نیاز دارد. طبق گزارش دلوییت، تیمهای منابع انسانی در سازمانها و صنایع کوچک و بزرگ طی سالهای اخیر به تدریج تواناییهای خود را گسترش دادهاند. همانطور که رهبران کسبوکارهای مختلف به این نتیجه رسیدهاند، رهبران منابع انسانی هم اهمیت عملکرد چابک و روان در سازمانها، کنار گذاشتن کار انفرادی و همچنین همکاری ارادی برای کنار زدن راهکارهای قدیمی و مخل را درک میکنند.
در عصر دیجیتال برای موفقیتهای آینده به توانایی رشد بیشتری نیاز است. توانایی و آمادگی فرهنگی برای شکست سریع و یادگیری سریعتر و پیدا کردن راهکارهای نوآورانه و جدید از مهمترین شرایط دستیابی به نگرش جدیدی برای آینده منابع انسانی است تا ارزش مورد نیاز شرکت فراهم شود. با پیشرفت چشمگیر هوش مصنوعی، رباتیک و راهکارهای شناختی، ماهیت و سنخیت کار مدام تغییر خواهد کرد. سازمانها باید در شیوه طراحی شغلها، سازماندهی کارها و برنامهریزی برای رشد آتی تجدیدنظر کنند.
۲. تمرکز
مشارکت و رضایت نیروی کار امری ضروری است. تلاش پویا و مداوم برای مشارکت و رضایت کارکنان همیشه مهم بوده است. بااینحال موفقیت آتی نیازمند میدان دید گستردهتری است که مشارکت و رضایت تمام و کمال نیروی کار را در نظر بگیرد، آن هم در جهانی که پر است از ساختارهای شغلی غیررسمی.
تمرکز مشتریمحور روی آینده منابع انسانی، نیازمند راهکارهای مبتنی بر نیروی کار است که از شخصیسازی به صورت هوشمندانه برای ایجاد یک سازمان مقاومت ناپذیر (Simply Irresistible Organization) استفاده میکند. آینده منابع انسانی از ارزش کمی فراتر رفته و روی ارزشآفرینی محسوس و سنجشپذیر تمرکز میکند که در عین حال هم کمی و هم کیفی است.
۳. آیندهنگری
آیندهنگری در واقع همان مدل عملیاتی موثر منابع انسانی است. بسیاری از سازمانهای برجسته به جوامع متخصصان، منابع انسانی کسبوکار، خدمات عملیاتی منابع انسانی و مدیریت مشترک با کمک رهبران کسبوکارها روی آوردهاند و مدل عملیاتی موثر منابع انسانی را پیادهسازی کردهاند. چنین حرکتهایی برای آینده منابع انسانی ضروری تلقی میشود.
بااینحال در آینده برای مقابله با مشکلاتی که برای شرکت ایجاد میشود، به تفکر مجدد در مورد کار، پیشرفت فراتر از تغییرات ساختاری سازمانی و بهبود مداوم شیوه انجام کار نیاز است. در این جهان جدید به دلیل سرعت بالای تغییرات، به اکوسیستمی از شرکا نیاز است که به سرعت تواناییهای داخلی را ایجاد کرده و در عین حال شبکههای جدیدی برای استعداد و نوآوری ایجاد کنند.
شبکههای تیمهای چابک در منابع انسانی میتوانند با همکاری تمام بخشهای منابع انسانی، جوامع متخصصی را ایجاد کنند. مدل عملیاتی منابع انسانی در آینده، قدرت مدیران و رهبران را افزایش خواهد داد تا با نیروی کار همکاری کرده و تجربه کاری را به گونهای سازماندهی کنند که باعث رشد مهارتهایی شود که برای آینده شرکت اهمیت دارد. اکوسیستم خارجی که از مشتریها، تامینکنندگان و جامعهای که شرکت در آن مشغول به کار است تشکیل شده، یکی از مهمترین ذینفعها و همکاران در آینده منابع انسانی محسوب میشود.
۴. توانمندسازی
پلتفرمهای ابری یا خدمات نرمافزاری (SaaS) به تنهایی کافی نیستند. با اینکه منابع انسانی از همان ابتدا در پذیرش پلتفرمهای ابری پیشگام بوده، اتوماسیون و استفاده از راهکارهای دیجیتالی که شیوه انجام کار را تغییر میدهند امری ضروری است. عده زیادی، از فرایندهای اتوماسیون رباتیک و حتی فناوریهای هوش مصنوعی برای فعالیتهای معمول منابع انسانی استفاده میکنند.
پیدایش واقعیت مجازی، یادگیری ماشین و همکاری اجتماعی میتواند به جای اتوماسیون، اختراعات جدیدی را به وجود بیاورد. دستیابی به این امر تنها زمانی ارزشمند است که برای مشتریهای منابع انسانی آسان باشد و از طریق پلتفرم مشارکتی یکپارچهای عرضه شود که از ارائه راهکارهای چندگانه و رنگارنگ اجتناب میکند (با توجه به اینکه وسوسه پیادهسازی راهکارهای نوآورانه مجزا بدون داشتن برنامهای فکرشده و تکرارپذیر، آسان به نظر میرسد).
آینده منابع انسانی |
|||
نگرش | تمرکز | آیندهنگری | توانمندسازی |
۱. مهارتهای پویای مورد نیاز
۲. روان بودن ۳. تغییر ماهیت و سنخیت کار ۴. تکرارپذیری ۵. چابکی ۶. همکاری و اخلال دائم در سطح بینالملل ۷. شکست سریع و یادگیری سریعتر ۸. نوآوری مداوم |
۱. قدرت بخشیدن
۲. ارزشآفرینی کسبوکار ۳. برند ۴. طراحی مبتنی بر نیروی کار ۵. رضایت ۶. مشارکت ۷. تجربه ۸. شخصیسازی
|
۱. جوامع متخصص
۲. تفکر مجدد و دائم در مورد کار ۳. مدیران و رهبران قدرتمند ۴. تجربه نیروی کار خدمات عملیاتی منابع انسانی ۵. شبکههای تیمهای چابک ۶. اکوسیستم خارجی رهبری و کنترل منابع انسانی ۷. منابع انسانی کسبوکار |
۱. شبکههای اجتماعی
۲. برنامهها و راهکارهای PaaS ۳. اینترنت اشیا ۴. تحلیل پیشرفته و دائمی دادههای نیروی کار ۵. پلتفرمهای ابری یا خدمات نرمافزاری SaaS ۶. پلتفرم مشارکتی یکپارچه ۷. اتوماسیون فرایندها به صورت رباتیک ۸. هوش مصنوعی و شناختی ۹. واقعیت دیجیتال (تکمیلی و مجازی) |
کلام آخر
تغییر همیشه با آشفتگی همراه است و به ندرت امکان دارد مسیر مستقیمی از حال به آینده وجود داشته باشد. هر سازمانی که در حوزه منابع انسانی فعالیت میکند، نقطه شروع متفاوتی برای آینده منابع انسانی خود دارد و تعریف یک آینده موفق برای هرکس متفاوت است. موانعی پدیدار خواهد شد که شما را مجبور میکند به شکل غیرمنتظرهای مسیر حرکت خود را عوض کنید و ممکن است در بعضی نقاط در طول مسیر احساس کنید پیشرفت شما از چیزی که انتظار داشتید کندتر است.
تکامل تدریجی هر سازمان متفاوت است و برای ایجاد تغییر نیازی به استفاده از رویکردهای کلی وجود ندارد.